முதற்பதிப்பு: நவம்பர் 2013,
பக்கம்: 80
விலை: 65/-

கோடுகளில் ஓடுவதில் அமைதி கிடைத்ததினால்
கோடுகள் சிலதைக் காட்டி மகிழ்வித்ததினால்
கோடுகளைக் கொண்டு அடைய முடிந்ததினால்
கோடுகளில் உணர்ந்து
கோடுகளால் உணர்த்த முடிந்ததினால்
கோடுகளால் அல்லது
கோடுகளோடு வாழவும் முடிந்ததினால்
கோடுகளும் கலை எனப்பட்டதினால்
எல்லாவற்றையும் கோடுகளில் ஓடவிட்டு
கோடுகளைச் சேகரித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்
என்ற தன்னைப் பற்றிய  அறிமுகப்படுத்தலோடு தனது இரண்டாவது கவிதைத் தொகுப்பான ‘மனிதர்களைக் கற்றுக் கொண்டு போகிறவன்' நூலை சுவைபடத் துவக்குகிறார் செந்தில்பாலா.

    விழுப்புரம் மாவட்டம் செஞ்சியை அடுத்த நெகனூர் புதூர் என்ற சிற்றூரைச் சேர்ந்த இவர், அரசுப் பள்ளியொன்றில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றுகிறார். கதை, கவிதை, ஓவியம், குறும்படம், நாடகம் எனப் பலதளங்களில் வெளிப்படத் துடிக்கும் இவரது முதல் கவிதைத் தொகுப்பு ‘கதைகள் தீர்ந்த போது அம்மா சொன்ன கதைகள்' (2007)  முகனூல் பக்கத்தில் தெளிவோடும் திறனோடும் இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறார். https://www.facebook.com/senthilbala.bala
    “ஒற்றைக் கோட்டில் உருவெடுக்கும் பாலாவின் ஓவியங்கள் அலாதியானவை; பிரமிப்பூட்டுபவை. அவற்றிற்கு இணையான பாதையில் பல்வேறு தரிசனங்களோடு இருட்டும் வெளிச்சமுமாய் பிரவகிப்பவை அவரது கவிதைகள்” -இது அவரது ஆத்ம நண்பர் நறுமுகை ஜெ.ராமகிருஷ்ணனின் அறிமுகச் சொற்கள்.

       நம் மண்டையில் அன்றாடம் இறக்கும் செல்கள் தோலின் மேற்புறத்தில் உள்ள எபிடெர்மிஸின் (Epidermis) ஆழ் அடுக்கிலிருந்து இடைவிடாது வெளித்தள்ளப் படுகின்றன. அவை தோலின் மேற்புறத்துக்கு வந்து படிப்படியாக மாள்கின்றன. ஆனால், இந்த இறந்த எபிடெர்மிஸ் மண்டை செல்கள் பெரிய அளவான கட்டிகளாகப் பரவிக் காணப்படும்.
      இவையே பொடுகு எனப்படுகின்றன.

பொடுகு வரக் காரணங்கள்:

    பனிக்காலம் வந்தாலே சிலருக்கு தோல் வறண்டு தலையில் பொடுகுத் தொல்லையும் வந்துவிடும். வைத்தியரிடம் தருவதை வாணியரிடம் தந்து ஆரோக்கியமாக வாழ்ந்த நம் முன்னோரெல்லாம் நிழற்படங்களினுள்ளிருந்து நம்மைப் பார்த்து நமட்டு சிரிப்பு சிரிக்கின்றனர்.
    நம் வாழ்விடத்தின் தட்பவெப்பத்துக்கும் நமது உடல்வாகுக்கும் ஏற்றதாய் உணவும் பழக்கவழக்கங்களும் கொண்டிருந்த அவர்களெல்லாம் பழமைவாதிகளாகி விட்டனர், மேலைநாகரீக மோகத்தில் மூழ்கிய இன்றைய தலைமுறையினருக்கு...!
    தலையில் எண்ணெய் தடவிய கையோடு கைகால்களை வருடிக்கொண்ட(கைகுவித்து எண்ணெய் ஊற்றி தலையில் தேய்த்தவர்கள் அவர்கள்) அந்நாளைய ஆசாமிகள் பற்றிப் பேசினால் கேலிப்பொருளாகிறோம் நாம். எண்ணெயை ஸ்ப்ரே செய்து கொள்ளும் காலத்திலல்லவா வாழ்கிறோம்!

பொடுகு+முடி உதிர்தல்=வழுக்கை:

    தலைக்கு மேல் சுழலும் மின்விசிறியடியில் பலமணி நேரம் அமர்ந்து பணி புரியும் பெரும்பாலோருக்கு இன்றைய பெரும் பிரச்சினை இது. எத்தனை இளைஞர்களின் திருமணம் இதனால் பாதிக்கப் பட்டிருக்கிறது தெரியுமா?  வீண் செய்த இயற்கையை எத்தனை பிரயாசைப்பட்டும் எத்தனை செலவழித்தும்...

       நவம்பர் மாத மழை,  ஈரப் படுத்திக் கொண்டிருக்கிறது அப்பாவின் நினைவுகளை . தீராத்  துயரமாய் ஆண்டுக்காண்டு பொங்கிப் பெருகும்படியாக அவரது நினைவு நாள் நெருங்குகிறது. நம்மோடு இல்லை எனினும் நம்முள் நிறைந்திருக்கிறார் என அறிவுமனம் உணர்வுமனத்தை ஆற்றுவிக்கிறது. தோழமைக் கவிஞர் கண்மணி ராசா இராஜபாளையத்தில் இருந்து அனுப்பித் தந்த இந்த கவிதை ஒவ்வொரு அப்பாவின் மேன்மையையும் உரக்கப்  பறைசாற்றுகிறது. அப்பாவுக்கு மாற்றாய் வாழ்வில் பந்தப் பட்ட மாமனாரும் மற்றொரு நவம்பரில் தான் உயிர் துறந்தார் என்பதும் நவம்பரை கனப்படுத்துகிறது.

அப்பா

அப்பாவைப் போலொரு
அழகான வனத்தை
எப்போதும் கண்டதில்லை...
இப்போது நினைத்தாலும்
நிறைக்கிறார் மனத்தை
என்னுள்ளே காட்டு முல்லை.

காட்டாற்று வெள்ளம் தான்
அப்பாவின்ன் கால்கள்
எப்போதும் ஓய்ந்ததில்லை...
கரைகொண்ட மரம்தான்
அப்பாவின் தேகம்
எப்போதும் சாய்ந்ததில்லை...

உறைந்த நதிதான்
அப்பாவின் பாசம்
கண்களில் பட்டதில்லை...
ஒழுகும் வெயில்தான்
அப்பாவின் கோபம்
ஒருபோதும் சுட்டதில்லை...

ஊமத்தம் பூதான்
அப்பாவின் துயரம்
வெளியே மணத்ததில்லை...
ஒற்றை இதழ்தான்
அப்பாவின் ஆசை
சற்றேனும் கனத்ததில்லை...

உதிர்ந்த இலைதான்
அப்பாவின் மரணம்
ஒருபோதும் அழிவில்லை...
மண்ணோடு ஒன்றாய்
கலந்திருப்பார்...
மறுபடி எங்கோ
மலர்ந்திருப்பார்!

           -இராசை.கண்மணி ராசா
            இராஜபாளையம்.

தொடக்கம்: http://nilaamagal.blogspot.in/2013/10/blog-post_29.html

பகுதி-1: http://nilaamagal.blogspot.in/2013/10/1.html

பகுதி-2: http://nilaamagal.blogspot.in/2013/10/2.html

மரம் வளர்த்த மனிதனின் கதை ... இறுதிப் பகுதி

அந்த இடையர் தற்போது 20 கி.மீ.க்களுக்கு அப்பால் கடுமையாக உழைத்துக் கொண்டிருந்தார். அவர் மரம் நட்டிருந்த பகுதிகள் நிலமேம்பாடு பற்றி ஆராய்ச்சி செய்வதற்கான பகுதியாக இருந்தது.
என் நண்பர் தான் பார்த்ததையெல்லாம் பாராட்டிக் கொண்டே வந்தார். இடையில் சிறிது உணவு இடைவேளைக்காகத் தங்கினோம். நான் கொண்டு வந்த அவித்த முட்டைகளை அவருடன் பகிர்ந்து கொண்டேன்.
பலமணி நேரங்கள் பேச்சின்றி அந்தக் காட்டைப் பார்த்தபடி கழித்தோம்.
நாங்கள் மேலேறிச் சென்ற மலை முகடுகளில் இருந்த மரங்கள் எங்களை விட 4 மடங்கு உயரத்தில் இருந்தன.
1913-ல் நான் உணர்ந்த தனிமை; ஆனால் அமைதி. தொடர்ச்சியான உழைப்பு, மலை உச்சியில் வீசும் சில்லென்ற குளிர்க்காற்று, ரம்யமான சூழல். அமைதியான சிந்தனை. எளிமையான வாழ்க்கை.  இதெல்லாம் சேர்ந்து தான் இவரை இங்கு கொண்டு வந்து நிறுத்தியுள்ளது.

        இவர்தான் கடவுளின் தூதர்களில் ஒருவர்!

        இன்னும் எத்தனை மலை முகடுகள் பசுமையால் போர்த்தப் பட வேண்டும்!
நான் வியந்து நின்றென்.
நாங்கள் கிளம்பும் போது என் நண்பர் அந்த இடையரிடம் எந்த மண்ணுக்கு என்ன மரங்களை நட வேண்டும் என்று கேட்டார். ஆனால் வலியுறுத்தி நிறைய விபரங்களைக் கேட்கவில்லை.
காரணம் அவர் சொன்னார். இந்த மனிதர் என்னை விட மரங்களைப் பற்றி, பல்லுயிர் பெருக்கம் பற்றி நிறைய விபரங்களை விரல் நுனியில் வைத்திருக்கிறார். அது அவரது மூளையை ஆக்கிரமித்திருக்க வேண்டும்.
அப்போது ஒரு மணி நேரம் கடந்திருக்கும். நாங்கள் இன்னும் நடந்து கொண்டிருந்தோம்.
இந்த உலகில் பிற காரியங்களுக்கு மதிப்பளிக்காமல் மகிழ்ச்சியோடு வாழ்வதற்குரிய சரியான வழியை அவர் கண்டுபிடித்திருக்கிறார்.
அதன்படி செயல்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறார். அந்தக் காட்டிலாகா நண்பருக்கு நன்றி! காடுமட்டுமல்ல, எல்சியர்டு பூபியரின் மகிழ்ச்சியும் நம்பிக்கையும் காப்பாற்றப் பட்டது.
ஆனால், அது ரொம்ப நாட்களுக்கு நீடிக்கவில்லை.

        மீண்டும் இரண்டாம் உலகப் போர் மூலம் தீய விளைவுகள் உற்பத்தி செய்யப் பட்டன. மரங்களை வெட்டி மரக்கரித் துண்டுகளை எரித்து இயந்திரங்கள் இயக்கப் பட்டன.
மரக்கரி உற்பத்திக்கு விறகு தொடர்ந்து கிடைக்கவில்லை. 1910-ம் ஆண்டில் நடப்பட்ட ஓக் மரங்கள் வெட்டப்பட்டன. ஆனால், அவை சாலைகளைத் தாண்டி வெகு தூரத்தில் இருந்ததால் திட்டம் கைவிடப்பட்டது.
இடையருக்கு இவை எதுவும் தெரியாது. தற்போது 30 கி.மீ. அப்பால் வழக்கமான தனது வேலையில் ஈடுபட்டிருந்தார்.
முதலாம் உலகப் போரை அலட்சியம் செய்தது போலவே இரண்டாம் உலகப் போரையும் அவர் மனதளவில் ஒதுக்கித் தள்ளியிருந்தார்.
நான் இறுதியாக அவரை 1945 சூன் மாதத்தில் ஒருநாள் சந்தித்தேன்.
அப்போது அவருக்கு வயது 87. இப்போது எல்லா மலை முகட்களுக்கும் ‘டியுன்ஸ்' பள்ளத்தாக்கிலிருந்து ஒரு பேருந்து போய் வருகிறது.
நான் ஏற்கனவே வந்த அந்த மலையடிவார பொட்டல் வெளிக்கு பேருந்து வந்து நின்றது.
என் நடை உலா மூலம் கண்டறிந்து சென்ற பாதைகள் தற்போது காணாமல் போயிருந்தன. ஒவ்வொரு கிராமத்திற்கும் சாலைகளில் பெயர்ப்பலகைகள் நின்றன.
நான் வந்திருப்பது சரியான இடம் தானா என்று தீர்மானிப்பதற்குள் பேருந்து வேகமாக அந்தப் பகுதியை வந்தடைந்தது. ‘வெர்கான்ஸ்' என்ற சாலை முகட்டில் இறக்கி விடப்பட்டேன்.
1913-ம் வருடம் சிதிலமடைந்திருந்த அந்த 12 வீடுகளில் இப்போது 3 வீடுகளில் மட்டும் யாருமில்லை.
அப்போது நம்பிக்கையற்ற மனிதர்கள் வாழ்ந்தனர். அங்கு காட்டு விலங்குகளைப் போல் வெறுப்பை உமிழ்ந்து கொண்டிருந்த மனிதர்கள் பல்வேறு தடுப்புகளை தங்களுக்குள் அமைத்துக் கொண்டு வாழ்ந்தனர்.
இப்போது எல்லாமே மாறிப்போயிருந்தது. வீசும் காற்றில் கூட வேறுபாடு. மெல்லிய வாசம் வீசும் பூங்காற்று. எங்கும் ரம்மியம்.
மலை உச்சியிலிருந்து நீர் தவழ்ந்து வரும் ஓசை. மென் காற்று இலைகளை உரசிக்கொண்டு இனிமையாய் சடசடக்கும் சப்தம்.
அதோடு ஆச்சர்யமாக இன்னொரு காரியம். அதுவும் தெளிந்த ஊற்று நீரின் சலசலக்கும் ஓசைதான்! இப்போது அந்தப் பகுதிவாழ் மக்களே சேர்ந்து உருவாக்கியுள்ள செயற்கை நீரூற்று. அதிலிருந்து நீர் வெளியேறி குதித்துக் குதித்து ஓடும் காட்சி!
அதற்கருகில் என் மனதை மிகவும் பாதித்த காட்சி. அந்த ஊற்றின் அருகில் யார்ரோ ஒருவர் ‘லிண்டென்' மரத்தை நட்டிருந்தார்கள்.
மறுபிறப்பின் சரியான அடையாளம் அது. மேலும் ‘வெர்கான்ஸ்' மனிதர்க்கள் உழைப்பின் பலனை உற்சாகமூட்டும் பயனை வெளிப்படுத்தியிருந்தார்கள்.
ஆம். நம்பிக்கை மீட்கப் பட்டிருந்தது. இடிபாடுகள் சீர்செய்யப் பட்டிருந்தன. சிதிலமடைந்திருந்த சுவர்கள் கட்டியெழுப்பப் பட்டிருந்தன. புதிய வீடுகள் மெருகு குலையாமல் சமையலறைத் தோட்டங்களோடு காட்சியளித்தன. பூக்களும் காய்கறிகளும் தனித்தனியாக ஒழுங்கமைவுடன் செழித்து வளர்ந்திருந்தன.
ரோஜாக்கள், முட்டைகோசுகள், ஸ்னாப் டிராகன்ஸ், லீக்ஸ், செலரி, அனிமோன்கள் எல்லாம் செழித்து வளர்ந்திருந்தன.
அந்தப் பகுதி எவரும் வந்து வாழ ஆசைப்படும் இடமாக மாறியிருந்தது.
அந்த இடத்திலிருந்து தான் நான் நடக்கத் தொடங்கினேன். இரண்டாம் உலகப் போரின் பேரழிவிலிருந்த் நாடு இன்னும் மீளவில்லை. முழுமையான நிறைவை எய்தவில்லை. ஆனால் லாசர் கல்லறையிலிருந்து எழுந்து விட்டார் போன்ற அற்புதம் இங்கே நடந்தேறியிருந்தது.
மலை முகட்டிலிருந்து மலைச் சரிவுகளைப் பார்க்கும் போது சின்னச்சின்ன வயல் புறங்களில் பார்லியும், ரையும் பயிரிடப் பட்டிருந்தன. இன்னும் கீழே குறுகிய பள்ளத்தாக்குகளும் புல்வெளிகளும் பசுமையாய்ப் பிரகாசிக்கின்றன. இவையெல்லாம் எட்டு ஆண்டுகளில் நடந்தேறிவிட்டன.
1913-ல் இடிபாடுகளையும் பேரழிவுகளையும் பார்த்திருந்த நான் தற்போது தூய்மையான சீரமைக்கப்பட்ட அழகான பண்ணை வீடுகளைப்  பார்க்கிறேன்.
நிறைவான வாழ்க்கையும் மகிழ்வின் சாட்சியங்களும் உலவுகின்றன. காய்ந்து கிடந்த ஊற்றுகளில் பனியும் மழையும் நிரம்பியுள்ளன. காடுகளில் சேமிக்கப் பட்ட நீர் இதோ வழிந்தோடுகிறது.
மலைச்சரிவுகளும் முகடுகளும் பச்சைப் போர்வைகளால் போர்த்தப் பட்டுள்ளன. பகுதி பகுதியாய் கிராமங்கள் புனரமைக்கப் பட்டுவிட்டன. மலைப்பகுதியிலிருந்து மக்கள் சமவெளிக்கு குடியேற வருகின்றனர்.
நிலங்களின் விலை அதிகமாகி வருகிறது. அவர்கள் வாழ்வின் இளமையையும் மகிழ்ச்சியான வாழ்வையும் சாதித்த உணர்வையும் கொண்டு வருகிறார்கள். சாலைகளில் ஒருவரை ஒருவர் சந்திக்கும் போது அன்யோன்யமும் ஆரோக்கியமும் வெளிப்படுகிறது. இளைஞர்களும் யுவதிகளும் மகிழ்வுடன் தங்கள் இளமைக் காலத்தைக் கொண்டாடுகின்றனர்.
ஏற்கனவே இங்கு வாழ்ந்தவர்கள் தங்களின் சுற்றுப் புறச்சூழல் முற்றிலும் மாற்¢யிருப்பதை உணர்கிறார்கள். புதிதாகக் குடியேறுபவர்களுக்கும் அவ்விடம் சொர்க்கலோகம் போல் கனவுலகமாகத் தெரிகிறது.
கிட்டதட்ட 10,000 பேருக்கு மேல் அந்தப் பகுதிக்கு வந்து இடையரைச் சந்தித்து தங்கள் மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார்கள்.
ஒரு தனிமனிதன்...
ஒரு உடல்... ஒரு ஆன்மா மட்டுமே.
மனிதக் குறுக்கீடுகளால் பாலைவனமாக்கப் பட்ட இந்தப் பகுதியைச் சோலையாக்கிட முடியுமென்பதை உணர்கிறேன்.
அதே சமயம் அந்த மனிதனின் நம்பிக்கையான கனவு, தொடர்ச்சியான உழைப்பு, இடைவிடா முயற்சி எனக்கு பெருவியப்பாய் இருந்தது.
ஆனால், அந்த அமைதியான உறுதி, தோற்றுவிடாத இலட்சியப் பிடிப்பு, மனத்தின்மை தான் இந்த வரலாற்றுக்கு வெற்றி வாங்கித் தந்திருக்கிறது.
இதுதான் யாருக்கும் அறிமுகமில்லாத அந்த முதுமையான மரம் வளர்த்த மனிதனின் மீது  மதிப்பும் மரியாதையும் கூட்டுகிறது.

(எல்சியர் பூபியர் 1947-ம் ஆண்டு ‘பனான்' என்ற ஊரில் இயற்கை எய்தினார்.
ஒரு பெரிய வேலைத்திட்டத்தை, கடவுளோடு ஒப்பிடக் கூடிய ஒரு படைப்புப் பணியை...
சுற்றுச்சூழல் காப்புச்செயலை மிகச் சரியாக நிறைவேற்றியவரை நினைத்து நினைத்து மனது கொஞ்சம் நெகிழ்கிறது. உங்களுக்கும் அப்படித்தானே...)

நூல் பெயர்: மரம் வளர்த்த  மனிதனின் கதை
பிரெஞ்சு மூலம்: ழான் கியானோ
பிரெஞ்சிலிருந்து ஆங்கிலத்துக்கு: ழான் ராபர்ட்ஸ்
ஆங்கில வழி தமிழில்: இதயசீலன், ஆண்ட்டோ
வெளியீடு: ஹாரிசன் மீடியா, 4/1320, காந்தி நகர், தும்பல் (அஞ்சல்),
சேலம்-636 114.
மின்னஞ்சல்: anto_slm@yahoo.com
தொடர்பு எண்: 9787143550

மரம் வளர்த்த மனிதனின் கதை









என்ற தலைப்பில் நூலாக வெளியிடும் ஹாரிசன் மீடியா (4/1320, காந்தி நகர், தும்பல் (அஞ்சல்), சேலம்-636 114, தொடர்பு எண்: 9787143550, மின்னஞ்சல்: anto_slm@yahoo.com) பாராட்டுக்குரியது.



                                            -வளரும்...

பட்டி மன்றம்

பாட்டி செத்த பத்தாம் வினாடி
பெரிய குழப்பம்
பிணத்தை
எரிப்பதா புதைப்பதா என்று
உள்ளூர்ப் புலவர் ஓடி வந்தார்
பட்டிமன்றம் வைத்துப்
பார்த்தால் என்ன என்று.

நவயுகக் காதல்

உனக்கும் எனக்கும்
ஒரே ஊர்
வாசுதேவநல்லூர்...

நீயும் நானும்
ஒரே மதம்
திருநெல்வேலிச்
சைவப் பிள்ளைமார்
வகுப்பும் கூட...

உன்றன் தந்தையும்
என்றன் தந்தையும்
சொந்த ஊர்க்காரர்கள்
மைத்துனன்மார்கள்

எனவே
செம்புலப் பெயல்நீர்போல
அன்புடை நெஞ்சம் தாம்கலந்தனவே.

இவ்விரண்டு கவிதைகளும் கவிஞர் மீராவை பரவலாக அறிந்தவர்களால் அடையாளப்படுத்தப்படுவது. இக்கவிதைகள் அடங்கிய ‘ஊசிகள்' தொகுப்பில் அடையாளம் காட்டாத பல அரசியல் கவிதைகள் கூட அடங்கியுள்ளன.1974-ல் முதற்பதிப்பு பெற்ற ‘ஊசிகள்' 2008-க்குள் எட்டு பதிப்பை எட்டியிருப்பதைக் காணும்போது இவை பரவலாக வாசிக்கப் பட்டிருக்கின்றன என்பது மட்டும் புரிகிறது.

“சமுதாயத்தின் நோய்க்கிருமிகளைப் பார்க்கும்போது சங்கடப்படுகிறேன். கோபமும் வருகிறது. ஒரு சுகாதாரமான சமுதாய ஆசைதான் இந்த ‘ஊசிகளை' உருவாக்கியது. என்னைப் பொறுத்தவரை இலக்கிய உப்பரிகையில் உலாவுவதை விடச் சமுதாய நடைபாதைகளைச் செப்பனிடுவதையே முக்கியமாகக் கருதுகிறேன்” எனும் மீராவின் விளக்கம் நல்ல துலக்கம் நமக்கெல்லாம்.

இந்நூலை அணிந்துரைத்த எஸ்.ஏ. பெருமாள் சொல்வது போல், கவிஞர் எதைப் பற்றி எழுதினார் என்பதுதான் முக்கியம். கவிதையை ஒரு கைவாளாய் பிரயோகித்தவர்கள் தமிழில் வெகு அபூர்வம். அவர்களில் மீராவுக்கு முக்கிய இடமுண்டு.

        கீழ்வரும் கவிதைகளும் ‘ஊசிகள்' தொகுப்பில் தான் உள்ளன. என்றென்றைக்குமாக.

ஆமா... இந்தப் படத்துல மனோஜ் எங்களுக்கு 'ஹாய்' சொல்றாரா? இல்லை... உங்களுக்கு கொம்பு வைக்கிறாரா?

 ரெண்டு பேரும் இந்தப் படத்தில் 8-10 வயசுக் குழந்தைகளாக இருக்கீங்க... அச்சு அசலா!

உங்க கவிழ்ந்த முகத்தில் இத்தனை வெட்கத்தை, உடல்மொழியின் பெருமிதத்தை ரசிக்கிறேன் ப்ரியா...
                                   


                                 வாழ்க! வளமுடன்.. நலமுடன்!! 
                             விஷ்ணு, விஜய் உடன்!!!

( ப்ரியா... நீங்க சொன்னமாதிரி ஒரு பதிவு தேத்திட்டேனா.... உங்க வீட்டுப் பசுவை எங்க தென்னை மரத்தில் கட்டியாச்சு. ஆனா, நம்ம உரையாடலில் ஒரு நல்ல கதைக்கரு இருக்குப்பா... அது உங்க சாய்ஸ்... ஓகே?!)

திருமதி.கோமளா பத்மநாபன் , M .A ., M.Ed. (எனதினிய ஆசிரியர்களுள் முதன்மையாய்  இவர்.பின்னொரு நாளில் இவர் பற்றிய நினைவுகளை 'அசை' போடுவேன் உங்களுடன்) குலனரு டெய்வங் கொள்கை மேன்மை                                  கலைபயி றெளிவு கட்டுரை வன்மை                                  நிலமலை நிறைகோன் மலர்நிகர் மாட்சியும்                                  உலகிய லறிவோ டுயர்குண மினையவும்                                 அமைபவ னூலுரை யாசிரி யன்னே. (26)                                                                                                                           -பவணந்தியார், நன்னூல். தெளிவுரை:         நற்குடிப் பிறப்பு, அருள், இறைவழிபாடு என்ற இவற்றால் அடைந்த மேன்மையும், பல நூல்களில் பழகிய தெளிவும், நூலின் பொருளை மாணாக்கர் எளிதில் உணரும் வண்ணம் எடுத்துச் சொல்லும் வன்மையும், நிலம், மலை, துலாக்கோல், மலர் போன்ற குணங்களும், உலக நடையை அறியும் அறிவும், இவை போன்ற உயர்ந்த குணங்கள் பிறவும் நிரம்ப உடையவர் ஆசிரியர் எனப்படுவர். (நிலத்தின் மாண்பு) தெரிவரும் பெருமையுந் திண்மையும் பொறையும் பருவ முயற்சி யளவிற் பயத்தலும் மருவிய நன்னில மாண்பா கும்மே. (27) தெளிவுரை:      மற்றவரால் அறியப்படாத வடிவத்தின் பெருமையும், தன் மேல் பொருந்திய சுமையால் கலங்காத வன்மையும், தன்னைச் சார்ந்த மக்கள் தோண்டுவது போன்ற குற்றங்களைச் செய்தாலும் பொறுக்கும் பொறுமையும்,பருவ காலத்தில் உழவர் செய்யும் முயற்சியின் அளவுக்கு ஏற்ப பயனைத் தருதலும் நல்ல நிலத்தின் சிறந்த குணங்களாகும்.  (மலையின் மாண்பு)      அளக்க லாகா வளவும் பொருளும்       துளக்க லாகா நிலையுந் தோற்றமும்       வறப்பினும் வளந்தரும் வண்மையு மலைக்கே. (28) தெளிவுரை:      அளவிட முடியாத வடிவத்தின் அளவும், அளவிட முடியாத பலவகைப் பொருளும், எத்தனை வன்மையுடையவராலும் அசைக்கப்படாத வடிவத்தின் நிலையம், நெடுந்தொலைவில் உள்ளவராலும் காணப்படும் உயர்வும், மழை பெய்யாமல் வறண்ட காலத்திலும் தன்னைச் சேர்ந்த உயிர்களுக்கு நீர் வளத்தைக் கொடுக்கும் கொடையும் மலைக்குப் பொருந்திய குணங்களாகும்.      (நிறைகோல் மாண்பு)       ஐயந் தீரப் பொருளை யுணர்த்தலும்       மெய்ந்நடு நிலையு மிகுநிறை கோற்கே. (29) தெளிவுரை:      நிறுக்கப்பட்ட பொருளின் அளவை ஐயம் நீங்கக் காட்டுதல், உண்மை பெற இரு தட்டுகளுக்கும் நடுவாக நிற்றல் ஆகியவை துலாக்கோலின் குணங்களாம்.       (மலரின் மாண்பு)        மங்கல மாகி யின்றி யமையா        தியாவரு மகிழ்ந்து மேற்கொள மெல்கிப்        பொழுதின் முகமலர் வுடையது பூவே. (30) தெளிவுரை:       நல்வினைகளுக்கு உரிய பொருளாகி, ஏதொன்றும் தான் இன்றி முடியாததாகி, கண்டவர் அனைவரும் மகிழ்ந்து தன்னைச் சூடிக் கொள்ள மென்மையான குணம் உடையதாகிப் பூப்பதற்கு உரிய காலத்திலே முகம் விரிதலை உடையது பூவாகும்.        அகத்தியம், தொல்காப்பியத்துக்கு அடுத்ததாய் எழுந்தது பவனந்தியாரின் நன்னூல். மேலிரண்டினும் எளிமையாய் உள்ளதுமாம்.  800 ஆண்டுகளுக்கு முன் சொன்ன ஆசிரியர் இலக்கணம் பொருந்த நம்மை அறிவேற்றும ஆசிரியர்களை வாழ்த்தி வணங்குவோம்!

திருக்குறள் நினைவாற்றல் வழிகாட்டி - 4


     
         1330 குறட்பாக்களும் 71 எழுத்துக்களில் தொடங்குகின்றன; 47 எழுத்துக்களில் முடிகின்றன என கடந்த பதிவில் பார்த்தோம்.

       இதிலும் நுட்பமாக ஆராய்ந்தால், க, கு, கை, சி, சு, தி, தீ, து, பு, ம, வா, வி, வை ஆகிய 13 எழுத்துக்களில் மட்டுமே தொடங்கும் குறட்பாக்களும் முடியும் குறட்பாக்களும் காணக் கிடைக்கிறது.

       அதே போல், ஞா(484), பீ(475), போ(693), மை(838), மோ(90) இவ்வெழுத்தில் தொடங்கும் குறட்பா ஒவ்வொன்று மட்டுமே உள்ளது. அடைப்புக் குறிக்குள் உள்ளது குறளின் வரிசையெண்.

        முதலெழுத்தும் முடிவெழுத்தும் ஒன்றாய் அமைந்த குறட்பாக்கள் 6 உள்ளது. நான்கு பொருட்பாலிலும்(391, 544, 604, 1025), இரண்டு காமத்துப் பாலிலும் (1187, 1218)இடம் பெற்றுள்ளன.

கடைசிச் சீர்:
1330 குறட்பாக்களும் 327 சீர்களில் முடிகின்றன.
உலகு, எனின், வார், மாட்டு, அற்று, விடும், பிற, துணை, இல், உடைத்து, படும், கடை, பெறின், வரும், தவர், இனிது, தரும், சிறப்பு, அன்று, இன்று, பயன், உண்டு, நட்பு, கெடும், விடல், செயின், அறிந்து, கண், பவர், அவர், செருக்கு, அகத்து, எனல், உள, இடத்து, பவர்க்கு, நகும், பலர், சுடும், மிகும் ஆகிய 40 சீர்கள் கடைசிச் சீர்களாக முப்பாலிலும் இடம் பெற்றுள்ளன.

        ஏறு, அரசு, ஒளி, தக, செவி, அரண், இறைக்கு, நூல், நிலை, கயிறு, களிறு, தெளிவு, சோர்வு, நன்கு, வெளிறு, முறை, குடி, கோல், தொக்கு, நேர், வேந்து, பெயல், அரம், ஒற்று, மறை, மற்று, உழை, மேல், அமைச்சு, கடன், பணிந்து, பண்பு, தூது, முகம், செறிவு, இழுக்கு, நாடு, உறுப்பு, ஐந்து, சென்று, படைக்கு, எஃகு, எடுத்து, காப்பு, கொளின், துப்பு, பகைக்கு, செறின், தனக்கு, நணித்து, எளிது, சுளி, சூது, பசித்து, உயர்ந்து, பணிவு, வியந்து, தூண், சால்பு, வழக்கு, ஒப்பு, இருள், பிறர், நிரப்பு, கீழ், கலன், இலர் ஆகிய 67 சீர்கள் கடைசிச் சீர்களாக பொருட்பாலில் மட்டும் இடம் பெற்றுள்ளன.

        கட்டு, துகில், பீடு, தந்து, நீர், குறிப்பு, பறை, மீன், மதி, பழம், இடம், குணம், ஊர், வலி, மடல், புணை, துயர், மருண்டு, இழந்து, புணர்வு, தவறு, வளை, பிரிவு, தீ, உளேன், இலேன், இரா, பசப்பு, கணி, அளி, வரல், நினைந்து, நொந்து, உரைத்து, நுதல், கண்டு, விரல், மார்பு, உப்பு, கதவு ஆகிய 40 சீர்கள் கடைசிச் சீர்களாக காமத்துப் பாலில் மட்டும் இடம் பெற்றுள்ளன.

        ‘இல்' ஈற்றுச் சீராக 44 இடங்களில் வருகிறது.
‘படும்' 42 இடங்களிலும்,
‘தரும்' 37 இடங்களிலும்,
‘கெடும்' 38 இடங்களிலும்,
‘உலகு' 25 இடங்களிலும்,
‘செயல்' 22 இடங்களிலும்,
‘தலை' 21 இடங்களிலும்,
‘கொளல்' 20 இடங்களிலும் ஈற்றுச் சீராக வந்துள்ளன.

நூலாசிரியர் அ.ஆறுமுகம் அவர்களின் குறிப்புப்படி, அவரது இளமைப் பருவத்தில் திருக்குறள் பயிலும் ஆர்வம் இருப்பினும், தனது ஆசிரியர் பணிக்காலத்தில் திருக்குறள் பதின்கவனகர்- நினைவுக்கலையேந்தல் பெ.இராமையா அவர்களது தொடர்பும், பல நிகழ்ச்சிகளுக்கு அவருடன் செல்லும் வாய்ப்புமே பெரும் தூண்டுகோலாக இருந்திருக்கிறது. புறக்கண்ணை இழந்த திரு. இராமையா அவர்கள் இத்தகைய ஆற்றலைப் பெற்றிருக்கும் போது இருகண்களும் உள்ள நாம் இதனைப் பெற முடியாதா என்ற எண்ணமே உறுதிக்கான அடிப்படையாகி இருக்கிறது. திரு. அ.ஆறுமுகம் தனது 40 வயதில் ஐந்து மாதங்களுக்குள் திருக்குறள் முழுமையும் நினைவில் நிறுத்த் வெற்றிபெற்ற பட்டறிவே இந்நூலெழுதத் துணைநின்றிருக்கிறது.

        “எண்ணிய எண்ணியாங் கெய்துப எண்ணியர்
திண்ணிய ராகப் பெறின்” (666)




நூற் பெயர்: திருக்குறள் நினைவாற்றல் வழிகாட்டி
ஆசிரியர்:   அ. ஆறுமுகம்,

வெளியீடு: 
பாவேந்தர் பதிப்பகம், ‘சீரகம்', திருமழபாடி, திருச்சி-621 851.

கொசுறு:

http://nilaamagal.blogspot.in/2013/07/blog-post_10.html

http://nilaamagal.blogspot.in/2013/07/blog-post.html

திருக்குறள் நினைவாற்றல் வழிகாட்டி- 3

எட்டாம் படி:
உங்களுடைய திருக்குறள் கையேட்டில் திருக்குறள் முதற்சீரும் இறுதிச் சீரும் எழுதியுள்ளீர்கள். அவற்றிலிருந்து ‘அ' முதல் ஒவ்வொரு எழுத்திலும் தொடங்கும் குறட்பாக்கள் எத்தனை என தனித்தனியே கணக்கிடுங்கள். அவ்வாறே முடியும் எழுத்தையும் கணக்கிடுங்கள். தொடங்கும் எழுத்தும் முடியும் எழுத்தும் ஒன்றாகவே உள்ள குறட்பாக்கள் எத்தனையெனக் கணக்கிடுங்கள்.
திருக்குறள் நூலில் கொடுக்கப்பட்டுள்ள அகரவரிசையைப் பார்க்க வேண்டாம். நம் உழைப்பினால் பெறும் ஆற்றல் தான் எப்போதும் நிலைத்து நிற்கும். எழுத்தை வைத்துக் கணக்கிடுவது போல் சொல்லை வைத்துக் கணக்கிடுவதும் நமது நினைவாற்றலை மிகுதிப் படுத்தும். சான்றாக, ‘உலகு' என முடியும் குறட்பாக்கள், ‘படும்' என முடியும் குறட்பாக்கள் போன்று முடிகின்ற சொற்களை வைத்துக் கணக்கிட்டுக் கொள்ளலாம்.

       1330 குறட்பாக்களும் 71 எழுத்துக்களில் தொடங்குகின்றன. 47 எழுத்துக்களில் முடிகின்றன.

திருக்குறட்பாக்கள் தொடங்கும் எழுத்துக்கள்: 

அ- 157, ஆ- 23, இ- 113, ஈ-8, உ- 81, ஊ- 21, எ- 45, ஏ- 9, ஐ- 4, ஒ-40, ஓ-6

க- 77, கா-28, கு-28, கூ-8, கெ-7, கே-7, கை-3, கொ-18, கோ-2

ச-3, சா-5, சி-18, சீ-4, சு-5, சூ-3, செ-37, சொ-7,

ஞா-1,

த-35, தா-9, தி- 6, தீ- 6, து-21, தூ-4, தெ-9, தே-5, தொ-10, தோ-1,

ந-54, நா-16, நி-18, நீ-4, நு-5, நூ-1, நெ-9, நோ-7,

ப-62, பா-3, பி-15, பீ-1, பு-20, பெ-19, பே-9, பொ-26, போ-1

ம-59, மா-4, மி-4, மு-20, மே-2, மை-1, மோ-1,

யா-10,

வ-28, வா-12, வி-28, வீ-6, வெ-4, வே-12, வை-2

மொத்தம்= 1330

திருக்குறட்பாக்கள் முடியும் எழுத்துக்கள்:

க-1, கு-97, கை-7,  சி-1, சு-20, சை-2,

ட-1, டி-6, டு-39, டை-27,  ணி-3, ணை-13, ண்-29,

தி-3, தீ-1, து-160, பு-58,  ம-1, ம்-181,  ய்-9,

ரா-2, ரி-3, ரு-6, ரை-2, ர்-127,

ல-2, லி-1, லை-25, ல்-152, வா-2, வி-1, வு-31, வை-4,

ழி-10, ழை-4, ழ்-6, ள-6, ளி-5, ளை-2, ள்-24,

ற-12, றி-3, று-101, றை-11, னி-1, னை-10, ன்-115

மொத்தம்=1330

ஒன்பதாம் படி:
இப்படியாக திருக்குறள் முழுவதையும் பல்வேறு வகைகளில் பகுத்து நினைவில் வைத்துக் கொண்டபின், திருக்குறள் வாழ்வியலுரையை அடிப்படையாகக் கொண்டு குறளுக்குரிய பொருளை ஒருமுறை படித்தாலே மனதில் பதிந்து விடும். குறளைக் கூறியவுடன் பொருள் தானே நினைவுக்கு வருமளவு பயிற்சி செய்ய வேண்டும். இப்பயிற்சியினால் பொருள் கூறினால் குறள் கூறவும், குறள் கூறினால் பொருள் கூறவும் இயலும்!

பத்தாம் படி:
பொருளுடன் திருக்குறள் முழுமையும் அறிந்தாயிற்று. இனி, திருக்குறளில் பயின்று வரும் உவமைகள் அணிகள் இவற்றையும் தெரிந்து வைத்திருந்தால் இலக்கண அடிப்படையில் கேட்டாலும் பதில் தரலாம். இதற்கு சென்னைப் பல்கலைக் கழக வெளியீடான “திருக்குறள் அணிநலம்” என்ற நூல் பயனாகும்.
இவ்வாறு பல்லாற்றானும் ஓதி உணர்ந்த திருக்குறள் நெறியை வாழ்வியல் நெறியாக ஏற்றுப் பின்பற்றுதல் மிக நன்று! சினமென்னும் சேர்ந்தாரைக் கொல்லியை வள்ளுவர் வழியில் நீக்கலாம்! யாதொன்றும் தீமையில்லா வாய்மையினை பின்பற்றலாம்! கசடறக் கற்றபின் அதற்குத் தக நின்று மற்றவர்களுக்கு எடுத்துக்காட்டாகத் திகழலாம்!

வயது ஒரு தடையில்லை:

        ஒவ்வொரு நாளும் காலை மாலை அரை மணி நேரம் ஒதுக்கினாலே போதும், முறையான பயனைப் பெறலாம். நம் பயண நேரங்களில் மனதுள் உருப்போட்டவற்றை நினைவூட்டி பயிற்சி பெறலாம். இளையோர் மட்டுமின்றி எவ்வயதினரும் முயன்றால் முடியாதது ஏது?!

இதனால் என்ன பயன்?

         வாழ்க்கையில் ஏற்படும் சிக்கல்களையெல்லாம் தீர்க்க திருவள்ளுவர் தோன்றாத் துணையாவார் நமக்கு. மன உறுதியும் நல்லியல்புகளும் வளரும். எத்தகைய கருத்துகளையும் நினைவில் இருத்தும் வலிமை வளர்கிறது. திருக்குறள் வழி நடக்க வேண்டுமென்ற உறுதி ஏற்பட்டு அவ்வாறே செயல்படவும் தூண்டுகிறது. பிற இலக்கியங்களை எளிதில் புரிந்து கொள்ளவும் நினைவில் இருத்திக் கொள்ளவும் துணை புரிகிறது.

(இன்னூலின் எஞ்சிய சிறப்புத் தகவல்கள் அடுத்த பதிவில்)

நூற் பெயர்: திருக்குறள் நினைவாற்றல் வழிகாட்டி
ஆசிரியர்:   அ. ஆறுமுகம்,

வெளியீடு: 
பாவேந்தர் பதிப்பகம், ‘சீரகம்', திருமழபாடி, திருச்சி-621 851.