உடுத்திய எளிய உடை, சாப்பிட்ட அலுமினியத் தட்டு, தூங்கிய கோரைப் பாய், உடல் தேய்த்துக் குளித்த வெள்ளைக் கல்... தன் எளிமையைக் காந்தி ரகசியமாக வைத்திருக்கவில்லை. அது அவரது பிரகடனம். எளிமையாக இருப்பதைப் பிரகடனப்படுத்தியது வழியாக அவர் முன் வைக்கும் அறைகூவல்கள் ஏராளமானவை. மன்னர்களுக்கும் பிரபுக்களுக்கும் அது தெளிவாகவே ஒரு சொல்லைச் சொன்னது- அவர்களின் காலம் முடிந்து விட்டது. எளியவர்களின் காலம் வந்து விட்டது என்று. விக்டோரியா ராணிக்கே காந்தி தன் உடை மூலம் அந்தச் சேதியை தெள்ளத்தெளிவாகச் சொன்னார். எளிய கோமண உடையுடன் சக்கரவர்த்தினிக்குச் சமானமாகச் சென்று பேச்சு வார்த்தை மேஜை முன் அமர்ந்தபடி! கோகலேயிடமும் திலகரிடமும் இல்லாத எது அவரிடமிருந்தது? எளிமை. முன்னுதாரணமான எளிமை.

      இன்று வரை நம்மைச் சூழ உள்ள நாடுகளில் ஜனநாயகமில்லை. ஏன்?

இன்னல்வந் துற்றிடும் போததற்கஞ்சோம்
ஏழையராகி யினிமண்ணிற்  றுஞ்சோம்
தன்னலம் பேணி இழிதொழில்புரியோம்
தாய்த்திரு நாடெனி லினிக்கையைவிரியோம்
கன்னலுந் தேனும் கனியுமின்பாலும்
கதலியும் செந்நெல்லும் நல்குமெக்காலும்
உன்னத ஆரிய நாடெங்கள்நாடே
ஓதுவ மிஃதை யெமக்கிலையீடே

                                                     -மகாகவி பாரதியார்.