'வலி'யின் வேதனை மனிதர்களுக்கு சகிக்க முடியாத ஒன்றுதான். அதிலும் உடல் உபாதையால் ஒரு வலியென்றால் அந்நேரத்தில் அவ்வலி ஒன்றே உலகின் மிகக் கொடூரமானதாய் நமக்கு காட்சியளித்து நம்மை புலம்ப வைக்கும்.

     வயிற்றுவலிக்காரர் சொல்வார், 'இந்த பாட்டுக்கு தூக்கு போட்டு சாகலாம்' என்று!

     'மண்டையை பிளக்குது ' என்பவர்களும், 'உடைக்குது' என்பவர்களும் தலைவலிக்காரர்கள்.

     நெஞ்சு வலியா... கேட்கவே வேண்டாம். அடுத்த சிலநிமிடங்களில் இசிஜி நம் கையிலிருக்கும்.

     இன்றைய நம் பதிவின் நாயகிக்கு அதிகாலை மூன்று மணி முதலே அடிவயிற்றில் சக்கை வலி. நேரமாக நேரமாக வலி மேல் நோக்கி பரவி நெஞ்சுவரை அவஸ்த்தை . நான்கு மணிக்கு மேல் படுக்க சகிக்காமல் எழுந்து பாத் ரூம்  செல்கிறாள்.

     சற்று மட்டுப்பட்ட வலி சிறிது நேரம் கழித்து வேலையை காட்டுகிறது. மறுபடி பாத் ரூம்  ! நான்காவது தடவை  கணவரும் குழந்தைகளும் எழுந்தாச்சு. பரபரப்பாக ரெடியாகிறார் கணவர்... மருத்துவமனைக்கு.  இதற்குள் எண்ணிக்கை ஆறானது.

     வலியும் வேதனையும் வாட்டினாலும் மருத்துவமனை போக விரும்பவில்லை  நம் நாயகி.

      'வேறேன்னதாம்மா செய்யறது? பிடிவாதத்துக்கு இதுவா நேரம்? கிளம்பு' என்கிறார் கணவர்.

     'அதாங்க சொல்றேன். குதிகால் வலி வாதத்துக்கு போன வாரம் ஒரு தாத்தாவை பார்த்து மருந்து வாங்கி வந்தோமே ... அவருக்கு போன் செய்து 'இப்படியிருக்கு, என்ன செய்யலாம்னு கேளுங்க' சொல்லியபடி விட்டு விட்டு தாக்கும் வலியரக்கனோடு பாத் ரூம்க்கு பாய்ந்தாள்.

     தாத்தா நாலு தலைமுறை சித்த வைத்தியப் பரம்பரை. மத்திய அரசுப் பணி ஓய்வுக்குப் பின் வைத்தியம் பார்ப்பது முழு நேரப் பணியானது. நண்பர் ஒருவர் மூலம் மிகச் சமீப அறிமுகம். பதினைந்து நாட்களுக்கு மேலாய் படுத்தியெடுத்து  நொண்டியடிக்க வைத்த குதிகால் வாயுவெனும் இராட்சசனை நான்கைந்து நாட்களில் தன் மூலிகைப் பொடிகளால் 'ஏன்' என்று கேட்டவர்.

     "அரசமர இலைக் கொழுந்து கொஞ்சம் பறித்து அரைத்து காய்ச்சாத பாலுடன் சாப்பிட்டுப் பாருங்க" வைத்தியர் தாத்தா சர்வ சாதாரணமாய் சொன்னார்.

     சுறட்டு கழியோடு கிளம்பினார் கணவர் .
     எண்ணிக்கை எட்டை எட்டியது. நாயகிக்கு நம்பிக்கை தளரவில்லை.
     ஐயப்பன் புலிப்பாலாய்  அரசம்கொழுந்து வந்தாச்சு.

     அம்மியில் அரைத்து தந்தார் மாமியார்.

     மருந்து 'பட்'டென்று கேட்டது.

     பாரம்பர்யம் பாரம்பர்யம் தான்!!