மெளனமே... மெளனமே....
வீட்டில்
பேருந்தில்
அலுவலகத்தில்
கடைத்தெருவில் என
அன்றாடங்களை நிறைக்கும்
காதடைக்கும் புறவொலிகள்...
எப்போதேனும் போக வாய்க்கும்
கேட்க,
பேசவியலா
மாற்றுத் திறனாளிகளின்
பள்ளி வளாகத்தில்
பெரும்பாலும்
மெளனத்தின் கச்சேரி...
செவிக்கினிதாய்.
*****
மெளனத்தின் பேரிரைச்சல்
போகும் போதெல்லாம்
புன்னகைத்து முதுகு தட்டுவார்
குடும்ப வைத்தியர்...
“எல்லாம் சரியாகிவிடும்.”
இதற்குப் பின்னும்
எஞ்சிய நோயை
மருந்துகள் விரட்டிவிடும்.
காலப் போக்கில்
வியாதியின் உக்கிரம்
மருந்துகளை ஏய்த்திட
மீண்டுமொரு சந்திப்பு
மருத்துவரோடு...
அறிகுறிகள், அவஸ்தைகளை
பட்டியலிட்டேன்
காலண்டர் சென்று
மீண்ட அவரின் கண்கள்
தழைந்தன தரை நோக்கி...
மிஞ்சிய நாளை எண்ணுவது போல.
உற்சாகத் தட்டலில்லை
ஒய்யாரச் சிரிப்பில்லை
அறை முழுக்க
மெளனத்தின் பேரிரைச்சல்.
துள்ளும் கன்றை
கயிறு கொண்டு கட்டுதல் போல்
எங்களிருவர் நாவை
இழுத்துக் கட்டியது
எல்லாவற்றையும் மிஞ்சிய
இறைச் செயல்.
வீட்டில்
பேருந்தில்
அலுவலகத்தில்
கடைத்தெருவில் என
அன்றாடங்களை நிறைக்கும்
காதடைக்கும் புறவொலிகள்...
எப்போதேனும் போக வாய்க்கும்
கேட்க,
பேசவியலா
மாற்றுத் திறனாளிகளின்
பள்ளி வளாகத்தில்
பெரும்பாலும்
மெளனத்தின் கச்சேரி...
செவிக்கினிதாய்.
*****
மெளனத்தின் பேரிரைச்சல்
போகும் போதெல்லாம்
புன்னகைத்து முதுகு தட்டுவார்
குடும்ப வைத்தியர்...
“எல்லாம் சரியாகிவிடும்.”
இதற்குப் பின்னும்
எஞ்சிய நோயை
மருந்துகள் விரட்டிவிடும்.
காலப் போக்கில்
வியாதியின் உக்கிரம்
மருந்துகளை ஏய்த்திட
மீண்டுமொரு சந்திப்பு
மருத்துவரோடு...
அறிகுறிகள், அவஸ்தைகளை
பட்டியலிட்டேன்
காலண்டர் சென்று
மீண்ட அவரின் கண்கள்
தழைந்தன தரை நோக்கி...
மிஞ்சிய நாளை எண்ணுவது போல.
உற்சாகத் தட்டலில்லை
ஒய்யாரச் சிரிப்பில்லை
அறை முழுக்க
மெளனத்தின் பேரிரைச்சல்.
துள்ளும் கன்றை
கயிறு கொண்டு கட்டுதல் போல்
எங்களிருவர் நாவை
இழுத்துக் கட்டியது
எல்லாவற்றையும் மிஞ்சிய
இறைச் செயல்.
கவிதைகள் மெளனமாக உண்மைகளைச் சொல்லுகின்றன!!
ReplyDeleteநிசப்தத்தின் இதழ்கள் மெல்ல விரியும் ஓசையைத் தவிர கவிதையில் அத்தனை அமைதி.சபாஷ் நிலாமகள்.
ReplyDeleteஅருமை.
ReplyDelete//துள்ளும் கன்றை
ReplyDeleteகயிறு கொண்டு கட்டுதல் போல்
எங்களிருவர் நாவை
இழுத்துக் கட்டியது
எல்லாவற்றையும் மிஞ்சிய
இறைச் செயல்.//
அருமை.
மௌன வரிகள் நிறையவே சங்கதிகள் சொல்கின்றன !
ReplyDeleteமௌனத்தின் பேரிரைச்சல்..
ReplyDeleteநல்ல கவிதை சகோ... வாழ்த்துகள்....
ReplyDeleteலாகிரியும், அதிர்வுமாய் மௌனம் மனதை பிசைந்தது.
ReplyDeleteஅந்த இறை செயலின் பேரிரைச்சல் - அதில் அண்ட சராசரமே அதிர்கிறது.இல்லையா தோழி?
ReplyDeleteஅது ஒரு அந்தகாரம் நிறைந்த அவலப் பேரிரச்சல்.
கவிதை அதனை அழகாய் சொல்லிப் போகிறது!சபாஷ்!!
//துள்ளும் கன்றை
ReplyDeleteகயிறு கொண்டு கட்டுதல் போல்
எங்களிருவர் நாவை
இழுத்துக் கட்டியது
எல்லாவற்றையும் மிஞ்சிய
இறைச் செயல்.//
மிகவும் அருமை!
வளர்ச்சியற்ற மனங்களின் மெளனம் செவிக்கிசைவாய் சுவை சேர்க்கும்போது, தளர்ச்சியான தேகத்தின் மெளனம் மட்டும் செவிக்கிசையா பேரிறைச்சலோடு பிசைகிறதே வாசிக்கும் மனங்களை!
ReplyDeleteகன்றும், கயிறும் கால க(ஓ)ட்ட சுவடை கண்ணாடியாய் பிரதிபலிக்கிறது.
ReplyDeleteமௌனத்தின் பாசைகள் சாத்தியமாகின்றன கவிதைகளில் மட்டும்! மௌனம் பருகினேன்! நன்றி!!
ReplyDelete